Bij de aangifte van de geboorte krijgen alle ouders een informatiefolder mee over de hielprik en gehoorscreening. Lig je nog in het ziekenhuis, dan kan het zijn dat beide onderzoeken daar plaatsvinden, maar vaak wordt ervoor gekozen om de gehoortest te doen als je kindje thuis komt. De hielprik en de gehoortest zijn gratis onderzoeken naar de gezondheid van je baby.

Hielprik
De medewerker prikt met een speciaal apparaatje in de hiel van je baby en vangt een paar druppels bloed op op een kaartje. Dit bloed wordt later in een laboratorium onderzocht op een aantal zeldzame ziekten. Het gaat dan om een ziekte van de schildklier, een ziekte van de bijnier, een vorm van bloedarmoede (sikkelcelziekte), taaislijmziekte (cysticfibrosis) en een aantal stofwisselingsziekten. De meeste van deze ziekten zijn erfelijk en komen niet vaak voor. Hoe eerder deze ziekten worden opgespoord, hoe beter. Dan kan behandeling worden gestart, en kan erg grote schade aan de lichamelijke en geestelijke ontwikkeling van je kind worden voorkomen of beperkt.

Gehoortest
De gehoortest is bedoeld om na te gaan of je kindje genoeg hoort om te leren praten. Om goed te leren praten, is het belangrijk dat je kindje verschillende geluiden in verschillende toonhoogten kan verstaan. Leren praten start al vrij snel na de geboorte, met een week of acht experimenteren de meeste baby’s met het maken van geluiden. Je baby luistert naar de geluiden die het hoort en probeert deze dan na te doen.

Tijdens de gehoortest krijgt je kind een klein, zacht dopje in het oor. Beide oren worden apart getest. De gehoortest doet geen pijn en duurt maar een paar minuten. Als uit de gehoortest blijkt dat het gehoor aan één of beide oren niet voldoende is, dan wordt de test een week later nog eens gedaan. Slaagt ook deze test niet, dan wordt er vervolgonderzoek gedaan, uiteraard alleen als jij daar toestemming voor geeft. De meeste kinderen slagen tijdens het vervolgonderzoek alsnog voor de test.

Op de website van het RIVM lees je meer over de hielprik en de gehoortest.